نميدانم
جز اينكه من همه خواهشم تويي
شاديم تويي
مهر كلامت جاريست
گرم گرم
اما هزاران قند هم كه حل كني
جان حرفهاي تو تلخ است
دلتنگ كدام خاطره اي؟
به راه كدام آمدني نشسته اي؟
كه هر بار مرا به كلامي ميتكاني؟
مگر قلب من كفاف تو را نميدهد؟
ميترسم
سكوتهايت مسري باشند.
به تمام وقتهاي بودنت
ميترسم
كه با هر بار خط انگشت من بر غبار گذشته ات
بروي و تا مدتها كنار تنهاييت ساكت بنشيني
تمام آغوشم را آورده ام و بوسه هايم را
باورشان نداري؟
وقتي به خانمان رفتيم
صندوقچه ات را بياور
بگذار در همان اطاقي كه گفتي
هيچ محرمي ندارد
من اما
دست خالي مي آيم
ميخواهم روي طاقچه اينبار همه چيز را نگه دارم
از هر چه قفل است بيزارم
از هرچه پنهاني كه درد دارد
تمام زواياي اين گذشته
هزاران تو در توي صندوقچه هاييست
كه بوي كهنگيش آزارم ميدهد
من بر طاق چيدمانمان
آفتاب را ميگذارم
و تنگي آب
روشنايي و مهر
قرآن و حديث دو حلقه
به خلوتم تو هميشه راه داري
آخر تو محرمتر از جاني
مينشانمت و برايت از شبهايي ميگويم
كه اگر مهتاب ندارد
كه اگر ستاره ندارد
اما عاشقانه مي ماند

- وقتی که عشق فرمان میدهد محال سر تسلیم فرو می آورد.

۲-بشر یک بودن است و انسان یک شدن.

۳-جهان را ما نه آن چنان که واقعا هست میبینیم جهان را ما آنچنان که هستیم میبینیم

۴-خدایا عقیده مرا از دست عقده ام مصون بدار.

۵-در زندگی چنان باش که آنان که خدا را نمیشناسند تو را که می شناسند خدا را بشناسند

۶- خدایا خودخواهی را چنان در من بکش تا خودخواهی دیگران را احساس نکنم و از آن

در رنج نباشم

۷-در دورانی که همه به دنبال چشمان زیبا هستند تو به دنبال نگاه زیبا باش.

۸- ترجیح میدهم با کفش هایم در خیابان راه بروم و به خدا فکر کنم تا اینکه در مسجد

بنشینم و به کفش هایم فکر کنم

۹-من رقص زنان هندی را از نماز خواندن پدر و مادرم بیشتر دوست دارم زیرا آنها با عشق

میرقصند و پدر و مادرم به اجبار نماز میخوانند.

۱۰- زنی که زیبایی اندیشه پیدا کرده باشد زیبایی بدنش را نشان نمیدهد.

۱۱-عاقلانه ازدواج کن تا عاشقانه زندکی کنی

۱۲- حوادث انسانهای بزرگ را متعالی و انسانهای کوچک را متلاشی میکند.

۱۳- خدایا به من کمک کن تا هروقت خواستم درباره راه رفتن کسی قضاوت کنم کمی

با کفش های او راه بروم.

۱۴-توانا ترین مترجم کسی است که سکوت دیگران را ترجمه کند شاید سکوتی تلخ گویای

دوست داشتنی شیرین باشد.

۱۵-چه بسیارند کسانی که همیشه حرف میزنند بی آنکه چیزی بگویند و چه کم هستند

کسانی که حرف نمیزنند اما بسیار میگویند.

۱۶-انتظار امادگی است نه وادادگی.

۱۷-و چه شگفت است آشنایی در پس بیگانگی و خویشاوندی پنهان در نا آشنایی.

۱۸-هرکس آنچنان میمیرد که میخواهد.

۱۹-آنان که گستاخی آن را ندارند که شهادت را انتخاب کنند مرگ آنان را انتخاب خواهد کرد.

۲۰-از انسانها غمی به دل نگیر زیرا خود غمگین هستند! با آنکه تنهایند ولی از خود میگریزند

زیرا به خود وبه عشق و به حقیقت خود شک دارند. پس دوستشان بدار حتی اگر

دوستت نداشته باشند.

۲۱- در این مثنوی بزرگ طبیعت مصراعی ناتمامیم که وجودمان در پی یک بیت شدن است.

۲۲-فقر شب را بی غذا سر کردن نیست فقر روز را بی اندیشه سرکردن است.

۲۳-در نهان به آنانی دل می بندیم که دوستمان ندارند و در آشکارا از آنانی که دوستمان

دارند غافلیم شاید این است دلیل تنهایی ما.

۲۴-مهم نیست قفل ها دست کیست مهم این است که کلیدها دست خداست

۲۵-سرنوشت تو متنی است که اگر ندانی دستهای نویسندگان و اگر بدانی خود میتوانی

نوشت.

۲۶-هر کس مسیحی دارد که باید از غیب برسد بر او ظاهر گردد نیمه اش را در برگیرد و

تمام شود زندگی جستجوی نیمه ها است در پی نیمه ها

مگر نه وحدت غایت آفرینش است؟

پروانه مسیح شمع است و شمع تنها چشم انتظار اوست.

دوست داشتن،

صدای چرخاندن کلید است در قفل.

عشق،

باز نشدن آن.

کاری که ما بلدیم اما...

باز کردن در است

با لگد...