ای آدمها من بریده ام....

من خیلی وقت ها پیش از زندگی بیزار شدم...

من از بودن من از دیدن من از همه چیز بیزاز شدم...

اما راستش اگر بگویم

مرا از زندگی بیزار کردند....

نمی گویم کی ها مرا بیزار کردند.....

نمی گویم کی ها مرا به عمق درد رساندند....

اما میگویم من زاده دردم...

میگویم من درد لا علاج بودم....

دیگر نه آرزوی دارم و نه کینه ای...

آنچه در من انسانی بود از دست دادم...

گذاشتم گم بشود...

زندگانی ام برای همیشه گم شد.

« دوستت دارم » را

من دلاویزترین شعر جهان یافته ام

این گل سرخ من است.

دامنی پر کن از این گل که دهی هدیه به خلق

که بری خانه دشمن

که فشانی بر دوست،



راز خوشیختی هرکس به پراکندن اوست!

در دل مردم عالم – به خدا -

نور خواهد پاشید

روح خواهد بخشید.



تو هم ای خوب من ! این نکته به تکرار بگو

این دلاویزترین شعر جهان را همه وقت

نه به یکبار و به ده بار، که صد بار بگو

« دوستم داری » را از من بسیار بپرس

دوستت دارم را با من بسیار بگو

یاد داری که زمن خنده کنان پرسیدی


چه ره آورد سفر دارم از این راه دراز ؟


چهره ام را بنگر تا بتو پاسخ گوید


اشک شوقی که فروخفته به چشمان نیاز


چه ره آورد سفر دارم ای مایه عمر؟


سینه ای سوخته در حسرت یک عشق محال




چه رهآورد سفر دارم ... ای مایه عمر ؟


دیدگانی همه از شوق درون پر آشوب



ای بسا در پی آن هدیه زیبنده تست


در دل کوچه و بازار شدم سرگردان



چو در اینه نگه کردم دیدم افسوس


جلوه روی مرا هجر تو کاهش بخشید


دست بر دامن خورشید زدم تا بر من


عطش و روشنی و سوزش و تابش بخشید


حالیا... این منم این آتش جانسوز منم


ای امید دل دیوانه اندوه نواز


بازوان را بگشا تا که عیا نت سازم


چه رهآورد سفر دارم از این راه دراز


فروغ فرخزاد

یادته یه روز بهت گفتم دوست دارم ،میمونم تا ابد من باهات

یادمه گرفتی دستامو آروم تو گوشم گفتی منم میمونم همیشه به پات

دست کشیدم رو موهات سر گذاشتم رو شونه هات اشکی نداشتم بریزم ،

گفتم بهت عاشقتم اگه بخوای با یه اشاره جونمم میدم برات

گفتی تو نفسی همه کسی خدا تورو هدیه داده ،خیره شدم به اون چشات

یه شبنم ناز و قشنگ سر خورد از گوشه چشمتو رفت رو گونه نازتو جون داد رو لبات

یه لحظه لرزید تن من ،حرفیرو که باید میگفتم رو نگه داشته بودم

ولی زدم ،گفتم بهت میشم ستاره تو آسمونت میشم ماه میتابم من به شبات

ولی الان من موندمو قاب چشات ،یه صندلی که خالیه هنوز هم هستم چشم به رات

نگفته بودی خیلی زود ،برمیگردی پیش خدات

شدی ستاره گفتی تو خواب ،هستم توی آسمونات ،شدم یه عاشق بی جون خسته شدم از بی وفاییات

اخه خدا چرا این عاشقا نمیرسن به همدیگه حتی توی قصه هات؟

چرا نداره زمونه چشم دیدن عاشقارو ؟چرا میریزه بیخودی خون بی گناهارو؟

کاش که منم میمردم میرفتم تو آسمون ،میدیدم عشقمو میگفتم بهش دیدی آخر شدم فدات

چون همسر شما:

...- وقتی غمگینید هیچگاه تنهایتان نخواهد گذاشت...

- مراقب خواهد بود که کارهایتان را سر وقت انجام دهید...

- مطمئن خواهد شد وعده غذایی خود را برای مسابقات و انجام کار از دست نمی دهید...

- از شما خواهد خواست تا عادات بدتان را ترک کنید، هر روز، هر زمان...

- سر موضوعات کوچک با شما بگو مگو خواهد کرد اما عصبانیتش برای مدت زیادی بطول نخواهد انجامید...

- باعث خواهد شد پولتان را عاقلانه تر خرج کنید...

- خواهد گفت- نگران نباش، حتی اگر بسیار جای نگرانی باشد یا اصلاً چیزی برای نگرانی وجود نداشته باشد...

- از شما انسانی دقیق و وقت شناس خواهد ساخت...

- به شما در کنترل کردن خشمتان کمک خواهند کرد...

- 15 بار در روز با شما صحبت خواهد کرد که بفهمد در حال انجام چه کاری هستید...

ممکن است برخی اوقات احساس افسردگی کنید اما واقعیت این است که بدون او کاری نمی توانید بکنید... از آنجایی که خانمها هدایایی از طرف خداوند برای آقایون هستند، ارزش آنها را درک نموده و از آنها مراقبت کنید... :)

هرگز از یاد نبر، منِ جامانده بسی محتاجم.



سحر گاهان که شبنم آیتی از پاک بودن را به گلها هدیه می بخشید به آن محراب پاکش آرزو کردم برایت خوب دیدن، خوب بودن، خوب ماندن را .



لحظات شادی خـــدا را ستایش کن

لحظات سختی خــدا را جستجو کن

لحظات آرامش خدا را مناجات کن

لحظات دردآور به خدا اطمینان کن

تـمام لحـظات خــدا را شـــکر کـن