گاهی مسیر جاده به بن بست می رود

گاهی تمام حادثه از دست می رود

گاهی همان کسی که دم از عقل میزند

در راه هوشیاری خود مست می رود

گاهی غریبه ای که به سختی به دل نشست

وقتی که قلب خون شده بشکست میرود

اول اگرچه با سخن از عشق آمده

آخر خلاف آنچه که گفته است می رود

گاه یکسی نشسته که غوغا به پا کند

وقتی غبار معرکه بنشست می رود

اینجا یکی برای خودش حکم می دهد

آن دیگری همیشه به پیوست می رود

وای از غرور تازه به دوران رسیده ای

وقتی میان طایفه ای پست می رود

هرجند مضحک است و پر از خنده های تلخ

بر ما هرآنچه لایقمان هست می رود

این لحظه ها که قیمت قد کمان ماست

تیریست بی نشانه که از شصت می رود

بیراهه ها به مقصد خود ساده می رسند

اما مسیر جاده به بن بست می رود

وقتي كه ميرسم
پيشتر تو رسيده اي
با گيلاس خنده هايت موقرانه
با شيار صورتت مهربانانه
با تمام دلتنگيهايت غمگينانه
با تمام شكسته هايت
دوستم ميداري
دوستت ميدارم..
ربط ميدهي مرا
تا به انتها به نفسهايت
تا كه در برت جان گيرم
تا كه در ميان حلقه دستهايم
فشرده شوي
تا كه مرا دفن كني
لابلاي لبهايت گرم گرم
ميل اين روزهاي آسمان باران دارد در سراشيب ابر
تا كه نماسد به روزگار قصه تلخ
آرام آرام بر كش بر من
تمام گرم بازواني را
كه رو به تاريكي مردمان
نهراسيد و ايستاد
از فرط سخت نداشته ها
اينجا سنگ هم بند نميشود
كمي از عشق را به آسمان آويختم
تا كه بر لوح خيالت سپيدي نقش زند
تا به جايي كه تويي
من روبه راه توام
لرزان از زير اين برودت سرما
تا به نهايت ايستادگي هر جدايي
خود را به عشق تو ميرسانم اين روزها
تو در گستردگي اين همه حادثه ايستاده اي
كمي بيشتر بمان
كنار قدمهاي تو
جاي من خاليست

معلم به خط فاصله میگفت خط تیره.

چون میدونست فاصله چه به روز آدم میاره.............................................................................................................................................................................
.برو ای خوب من، هم بغض دریا شو ، خداحافظ
برو با بی کسی هایت هم آوا شو ، خداحافظ
تو را با من نمی خواهم که “ما” معنا کنم دیگر
برو با یک “من” دیگر بمان “ما” شو، خداحافظ . . .
.

من را تو ببخش چشم من کور!
دستم برود به زیر ساطور!
تقصیر دلم نبود دزدی
چشم تو سیاه بود و مغرور!

.دلم برای سادگی ام میسوزد وقتی
دستانت را برایم مشت میکنی
میپرسی: گل یا پوچ ؟
در دلم میگویم : دستهای تو . . .

.روی قبرم بنویسید مسافر بوده است،

بنویسید که یک مرغ مهاجر بوده است،

بنویسید زمین کوچه ی سرگردانیست،

او در این معبر پر حادثه عابر بوده است

هواپیما داشت سقوط می کرد

همه داشتند جیغ می زدند به جز غضنفر !

ازش می پرسن چرا تو ساکتی ؟!

میگه : ماله بابام که نیست بذار سقوط کنه !!.........................................................................
.... غضنفر از طبقه صدم یه ساختمون می پره پایین

به طبقه پنجاهم که میرسه

میگه: خب تا اینجاش که به خیر گذشت !........................................................................................................
معتادی که در حال کشیدن سیگار بود گفت :

یه ژمین لرژه هم نمیاد که خاکشتر شیگارم بیفته !!!
.............................................................................
یه روز غضنفر سوار هواپیما می شه

یهو هواپیما سقوط می کنه……

این قرار بود جوک باشه اما حادثه خبر نمی کنه!!!