به خداوندی خدا دوستت دارم

ای تو زیباترین زیبایی ، ای رویای بیداری

به

خداوندی خدا دوستت دارم

ای بیقرار دلم ، ای تک درخت دشت سرخ قلبم ،

به همین لحظه های مقدس عشق قسم دوستت دارم

ای آنکه چشمت بارانی است ،
ای تو که روحت شادابی است ، و
رگهایت از خون محبت جاری است

به آن
کعبه مقدس عشق قسم دوستت دارم

زندگی من ، ای آغاز من ، ای سرآغاز
من ، ای فردای من

به همان لحظه دیدارمان قسم دوستت دارم

نمی
دانم کلمه مقدس دوست داشتن را چگونه بیان کنم تا تو باور کنی که

دوستت

دارم

قسم به دوزخ قسم به چنگيز

قسم به حال و هواي پاييز

قسم به تهمت قسم به مريم

قسم به گندم گناه آدم

نه باغ ليمو نه باغ سيبي

نه دلربا و نه دلفريبي

نه مثل شعري كه ناگهان است

نه مثل گريه كه بي امان است

نه مثل شاهان هميشه مستي

نه چون خدايان هميشه هستي

تمام سعي ات شكست من بود

اگرچه مهرم وراي تن بود

هميشه شاعر شكستني نيست

هميشه دردش نگفتني نيست

خداي شاعر خداي درياست

همين برايش چقدر زيباست

ای زندگی من
آن زمان که غم زندگی من را ز تو متلاشی میکند به تو می اندیشم
به عظمت دریاها قسم
به آبی آسمانها قسم که دوستت دارم
ای زندگی من
گل من بگزار در آسمان عشق تو پرواز کنم
بگزار هوای عشق تو را در تمام وجودم حس کنم
زندگی زیباست اما با تو، در کنار تو و به فکر تو
نگزار عشقم این چنین خاموش شود که حتی یادگاری از آن باقی نماند
میدانم که خسته ای از تمام دردهایی که ذره ذره روحت را آب کرد
ولی این را بدان که من همیشه در همه حال در کنارت و به یادت هستم