بگذار کس دیگری تو را تحسین کند، نه دهان خودت، یک غریبه، نه خودت.


هر چه حقیقت دارد، هر چه افتخار آفرین است، هر چه حق است، هر چه پاک

است، هر چه دوست داشتنی است، هر چه با شکوه است، اگر فضیلتی هست

اگر چیزی در خور ستایش هست، به آنها فکر کنید.ملکوت خداوند در درون شماست

.حقیقت شما را آزاد خواهد کرد.


هیچکس خدا را ندیده ، اما اگر ما یکدیگر را دوست بداریم، او در ما ساکن خواهد

شد عشق او در ما به کمال خواهد رسید .هر کاری كه انجام می یابید، با قدرت

انجام دهید.


شاد بودن شما را سلامت نگه میدارد،مدام افسرده بودن، مرگ تدریجی است.در

عشق ترس نیست. بلکه عشق کامل ترس را می زداید.


خداوند از شما چه میخواهد، جز اینکه عدالت برقرار کنید، مهربانی را دوست بدارید


و با خدای خود فروتن باشید؟خدا عشق است .

من از  رویای حقیقت نام تو را جویا شدم
بر اسمه حقیقت فال تو را جویا شدم
جویای بر اسمت شدم
حرفای روزگارتم این
چنین قلم من را شکاند
رسیدن به عمق دلت
همچنین عهد شکاند
.
.
.
سلام بهانه
غریبی توی غربت
نشستم به راهه لطقت
سنگینس نگاتم
بر قلبم نشست

بی انکه خوب بشناسمت
بفرما داده ام

بی انکه درکت کنم بفرما دادام

اینم فرمان من بود
اینم مجازاته من بود
اینم یه طوری حقه من بود

حقم بود ببینم خیانتت
حقم بود درکت کنم
حقم بود
حقی که از قبلم بود


.

..
شاید یه جور تاوان بود
درگیر عشقت شوم
عشق بی مهرت شوم
عشقی
که جز تظاهر نداشت بر من خیری
عشقی جز شعار نداشت بر من چیزی
عشقه دروغین که عاشقم کرد
این چنین نابودم کرد
از سایه غریبه ها اخر
دشنه ی سادگی کمرم را شکست
 

سلام غریبه اشنا صدام رسید هی بی وفا دارم سلام میدم اااا
موندم بخدا  هی غصه دوریتو بخورم
هی غصه نبودنتو بخورم
اخر از درده عشق به حکمه دوریت میمیرم
...............
چه غریبونه عاشقم
کسی نمی  دونه عاشقم جز خودشو خداش
از بس شمردم لحظه ها رو تا ببینمت زبونم بند امد
بعدشم باطری ساعت ...
اخرم قسمت دیدن رسید  زمونه  نذاشت ببینمت . زمونه یا روزگار
من صبر میکنم صبر میکنمو صبر میکنم  تا اون لحظه خوشه دیدار برسه
حس می کنم موقع دیدنت اشک میریزم
بغض میکنم .....هیییییییییییی(نفس) خدا
..............


 

یه مسافر یه غریبه یه شبم بی پنجره

میروم با کوله بار سرگذشت و خاطره

خسته ام از خستگیها خسته ار این لحظه ها

می شمارم لحظه ها را بر نمی آرم صدا

قصه های من غمگین اگه تلخ اگه شیرین

می روم تا واسه فردا بسازم دنیای رنگین

هر جا میرم لبا میگن یه غریبه اومده

نمیبینم همصدایی این هم از بخت منه

من پر امید اما دلم در التهابه

میرم که تا در غربتم نوری بتابه

ای زندگی بیزارم از بیهوده بودن

میرم که تا پیدا کنم فردای روشن

هر جا میرم لبا میگن یه غریبه اومده

نمیبینم هم صدایی این هم از بخت منه

میگن هیچ عشقی تو دنیا مثل عشق اولین نیست

میگزره یه عمری اما از خیالت رفتنی نیست

داغ عشق هیشکی مثل اونکه پس میزنتت نیست

چه بده تنهابشی وقتی هیچ کسی هم قدمت نیست

چه قد سخته بدونی اون که می خوایش نمیمونه

آخه دلش یه جای دیگستو همه وجودش مال اونه

چه قد سخته برای اون که جون میدی غریبه باشی

بگی میخوام با تو باشم بگه میخوام که نباشی