به تماشا سوگند

و به آغاز کلام

و به پرواز کبوتر از ذهن

واژه اي در قفس است

هر که در حافظه ي چوب ببيند باغي

صورتش در وزش بيشه ي شور

ابدي خواهد ماند

هر که با مرغ هوا دوست شود

خوابش آرام ترين خواب جهان خواهد بود

آنکه نور از سر انگشت زمان برچيند

مي گشايد گره پنجره را....