ماه را دوست ندارم
و تو ميخواستي ماه دنياي من باشي
هرشب كه از پس ابرها مي ايد
به پشت پنجره
هزاران نگاه مشتاق
هزاران دعا
هزاران ذكر
هزاران اشك
هزاران اه
هزاران انتظار
هزاران قرار
هزاران هزار اتفاق
چشم به راه اويند
اما
من ستاره اي را دوست دارم
كه شريك هيچ نگاهي نباشد
كه از مستي اين همه اشتياق سرگردان در سير خود نچرخد
ماه
هرشب كه ميرود در سحرگاه
نويد بازگشتش را ميدهد
اما
چه تضميني ست
كه در پشت پنجره
ان نگاه مانده باشد؟
نه...
دلزده ام
از افسونگري و دلربايي
من ستاره اي دور ميخواهم
كه نگاهش هرزه گرد نباشد...

برای چشمان مهربانت می نویسم، محبت و عشق را در چشمان تو آغاز کردم
چشمانم را در نگاه مهربانت غرق می کنم و لبانم ذکر عشق را می سراید
الفبای عشق من با تو آغاز شد و بر لوح قلبم واژه ی دوستت دارم حک گردید
تنها برای قلب پر مهر تو می نویسم
که اولین مهر دوست داشتن بی انتهای زندگی ام هستی
می خواهم اینبار برای تو بنویسم، فارغ از دلتنگیها و تنهاییها
با کلماتی مملو از عشق و احساس می خواهم برایت بگویم
که همسفر جاده ی بی انتهای تنهایی تو خواهم بود
به چشمانم نگاه کن و شوق همسفر بودن را
با کوله باری از دوست داشتن و امید را در آن دریاب
ای مهربانترین مهربانان، با تو هستم، با تو که مرا آغاز کردی
مرا از پرتگاه، از تاریکی، از مرگ، از ناامیدی
به سوی نور دعوت کردی، دوستت دارم