ارزو
درجوانی غصه خوردم هیچ کس یادم نکرد
درقفس ماندم ولی صیادآزادم نکرد
آتش عشقت چنان از زندگی سیرم کرد
آرزوی مرگ کردم؛مرگ هم یادم نکرد
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پیش از این مردم دنیا دلشان درد نداشت
هیچ کس غصه این را که چه میکرد نداشت
چشمه صادقی از لطف زمین میجوشید
خودمانیم...........زمین این همه نامرد نداشت
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
زرد است که لبریز حقایق شده است
تلخ است که با درد موافق شده است
شاعر نشدی وگرنه می فهمیدی
پاییز بهاری است که عاشق شده است
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند