سلام بهونه قشنگ من برای زندگی

آره منم همون دیوونه ی همیشگی

فدای مهربونیات چه می کنی باسرنوشت؟

دلم برات تنگ شده بود این نامه رو واست نوشت

حال منو ا گه بخوای رنگه گلای قالیه

جای نگاهت بدجوری تو صحن چشمامم خالیه

ابرا همه پیش منن اینجا هوا پر ازغمه

از غصه هام هرچی بگم جون خودت بازم کمه