غمگین نباش
ترس
و
درد
همیشه در دیدگان بیماران موج میزند
گاه هیچ تسلایی نمی یابی برایشان
گاه میدانی کلامها بیشتر آزار میدهند
آنوقت به خودم میگویم:
رها بهانه هایشان را تاب بیاور
بد خلقی هایشان را
و گریه هایشان را
دلی که نیازمند مهر است
گاه بیشتر نیازمند کسیست
که مهرش را بپذیرد..
دستهایش را میگیرم
و میگویم
غمگین نباش
رسم دنیا خوب نیست.
...گاه احساس میکنی معجزه ها در زمانه نیست
اما میبینی کسی در زندگیت قدم می گذارد و آنگاه همه چیز در همین حوالی تو
اتفاق می افتد
نزدیک نزدیک
آه ای قرار بی قرار من
این طپیدنهای سرخ
برای توست..
با توست.