در گذرگاه خیال خود همواره تو را مرور می کنم ! دفتر خاطرات را به کندی ورق می زنم ؛ در پی یافتن اشتباهات خود هستم ، چه آسان تو را گم کردم ؛ مسیررفتن قدم هایت را دنبال می کنم تا تو را بیابم ! نگاهم هنوز جا مانده در عمق نگاهت ؛ نگاه معصومانه ای که هرگاه بر من خیره می شد تمام هستی و احساسم را در آن می دیدم , به کدامین خطا و مسیر از تو دور شدم ؟ هنوزم گنگ و مبهمم ! کاش می شد از بُهت و سکوت خیال خالی شوم تا دوباره بازگردم به سرزمین نگاه بلندت ...