روی بغض های همیشگی ام


خانه ساختم



و پشت بام را



پر از نبودنت کردم



در حیاط خانه



کاشتم



آرزوهایم را



و با اشک های بی دلیلم



گل های دلتنگی ام را



آب دادم ........................



جای پنجره های اتاقم



عکس چشمان روشنت را



قاب گرفتم ......



تکیه دادم به دیوار عشق



و در همان خانه ای که



در عالم دیوانگی



برایت ساخته بودم



برای همیشه



گم شدم ............

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: